(ไว) น. ผู้ถูกทำ เป็นส่วนสำคัญส่วนหนึ่งใน ๓ ส่วนของประโยคที่กริยาต้องมีกรรมรับ
เช่น
ตำรวจยิงผู้ร้าย
ผู้ร้าย เป็น กรรมการก,
ถ้าต้องการให้ผู้ถูกทำเด่น ก็เรียงเป็นภาคประธานของประโยค
เช่น
ผู้ร้ายถูกตำรวจยิง.