นิยามที่ดีที่สุด
ปลัดขิก

(นาม.)
ไม้เหลาอย่างรูปของลับชาย ขนาดต่าง ๆ ใช้เป็นของแก้บน ตามศาลเจ้าแม่.


"ปลัดขิก"
"ขุนเพ็ด"
"ทองระอา"
"ดอกไม้เจ้า"
"ทองพระขุน"

ปลัดขิก

[ปะ-หฺลัด-ขิก] (นาม.)
ไม้เหลาอย่างรูปของลับชายขนาดต่าง ๆ ใช้เป็นของแก้บนตามศาลเจ้าแม่.
"ขุนเพ็ด"
"ทองระอา".
"ดอกไม้เจ้า"


ปลัดขิก
"ขุนเพ็ด"
"ทองระอา".
"ดอกไม้เจ้า"