นิยามที่ดีที่สุด
ร่อน

(๑) ก. อาการของสิ่งมีลักษณะแบน เลื่อนลอยไปมาในอากาศ,
ทำให้สิ่งแบนๆ เคลื่อนไปในอากาศ หรือบนผิวน้ำ เช่น ร่อนรูป ร่อนกระเบื้อง ไปบนผิวน้ำ.

(๒) ก. กางปีกแผ่ถาไปมา หรือถาลง เช่น นกร่อน เครื่องบินร่อนลง.

(๓) ก. แยกเอาของละเอียดออกจากของหยาบ โดยใช้เครื่องแยก มี"แร่ง"เป็นต้น แกว่งยักไปย้ายมา ให้ของที่ละเอียดหลุดลงไป เช่น ร่อนข้าว,
แกว่งวนเวียนไปรอบตัว เช่น ร่อนดาบ

(๔) ก. เอาคมมีด ถูวนเบาๆที่หิน ในคำว่า ร่อนมีด.


"หงส์ร่อนมังกรรำ"
"ช้าง"ร่อนลงบนผิวน้ำ.
"ช้าง"ร่อน"งวง"แกว่งวนเวียนไปรอบตัว.