นิยามที่ดีที่สุด
ขุก

[ขุก = ขลุก] ขุก แผลงมาจาก ขลุก ตามอุปนิสัยคนไทยที่มักละเลยการควบกล้ำ ร เรือ และ ล ลิง เป็นปกติ = [ว.] ง่วนอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือในที่ใดที่หนึ่ง.


[1 ]ไป ขุก อยู่ในผ้าห่มดีกว่าหนาว. มาก — ที่ เชียงราย [By รักได้แต่ไมมีสิด ไม่มีวันนั้น ไม่วันนั้น]
[2] เขาขลุกอยู่แต่กับการรำพึงถึงความรักที่ผ่านไปแล้ว
[3] เธอขลุกอยู่ในร้านจะ 2 ชั่วโมงแล้วนะ