[คุยหะระหัด] นาม. ความลับที่ควรปิดบัง. (ป. คุยฺห + ส. รหสฺย).
[คุยหะระหัด] นาม. ความลับที่ควรปิดบัง. (ป. คุยฺห + ส. รหสฺย).
ทิดอั้นศิลปิน มีความโกรธเคืองนายฮานาฟี คนขับรถ ที่ซื้อปลาสลิดแล้วนำมาไว้บนรถ ทำให้เกิดกลิ่นเหม็น ทิดอั้นจึงแช่งให้อวัยวะเพศของภรรยานายฮานาฟี มีกลิ่นเหม็นเหมือนกลิ่นปลาสลิต ดังข้อความนี้
ปลาสลิดร้านวีรพันธุ์ถ้วยทองบางบ่อ มีกลิ่นร้ายกาจนัก หน้าผลไม้แดดก็ไม่ค่อยจะมี เขาเรียกปลาสลิดหน้าฝน ส่งกลิ่นคลุ้งคาวเน่าไปทั้งรถ ทิดอั้นนั่งนึกแช่งชักขอให้พระเจ้าจงดลบันดาลให้คุยหรหัสย์ของเมียนายฟีทั้งสี่ จงมีกลิ่นละม้ายคล้ายปลาสลิดเน่านี้เทอญ.