นิยามที่ดีที่สุด
ไปสนามหลวง

ไปสนามหลวง > เล่นว่าว > "ชักว่าว" > การสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองของเพศชาย (คำสแลง)

"ชักว่าว" เป็นภาษาปากหรือภาษาที่ไม่เป็นทางการ ที่ใช้เรียกการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองของเพศชาย
การใช้คำว่า "ชักว่าว" ในความหมายนี้เกิดขึ้นจากการเปรียบเทียบ
การเคลื่อนไหวของมือเพศชายขณะสำเร็จความใคร่ กับ การชักว่าวที่ต้องใช้มือดึงขึ้นลง


ท้องสนามหลวงเป็นสนามแข่งว่าวมาตั้งแต่ต้นกรุงรัตนโกสินทร์
นอกจากนั้นยังมีสนามอื่น ๆ เรียกว่า "สนามนอก"
ไม่ว่าจะเป็นสนามมะเกลือซึ่งเป็นที่ตั้งของโรงพักบุปผารามในปัจจุบัน หรือ ที่สวนลุมพินี เป็นต้น
ในสมัยก่อน เมื่อถึงหน้าว่าวตั้งแต่ปลายฤดูหนาวจนเข้าสู่หน้าฝน
ท้องฟ้าในกรุงเทพมหานครจะเต็มไปด้วยว่าวที่เด็ก ๆ พากันชักชึ้นไปอย่างสนุกสนาน
ส่วนผู้ใหญ่ก็นิยมไปดูว่าวรวมทั้งแข่งว่าวพนัน
เพราะในขณะนั้นยังไม่มีสิ่งก่อสร้างที่จะเป็นอุปสรรคในการเล่นว่าว
รวมทั้งยังไม่มีสิ่งเริงรมย์มากมายเช่นในปัจจุบัน
กีฬาว่าวไทยจึงเป็นของคู่กับชีวิตคนไทยทั้งในเขตเมืองและชนบททั่วประเทศ

ในประเทศไทยมีหลักฐานว่าคนไทยรู้จักการเล่นว่าวมาตั้งแต่ครั้งกรุงสุโขทัย
ในพงศาวดารเหนือกล่าวถึงพระร่วงว่า โปรดการทรงว่าว
และในตำราท้าวศรีจุฬาลักษณ์มีการกล่าวถึงพระราชพิธีบุษยาภิเษกในเดือนยี่ว่า
เป็นนักขัตฤกษ์ที่นางสนมกำนัลได้ดูการเล่นว่าวหง่าวที่มีเสียงไพเราะ

#ไปสนามหลวง