นิยามที่ดีที่สุด
โมกข์

(นาม.)
ความหลุดพ้น, นิพพาน. (ป.; ส. โมกฺษ).

(วิเศษณ์.)
หัวหน้า, ประธาน. (ป.; ส. มุขฺย).


สวนโมกข์