นิยามที่ดีที่สุด
บวช

(กริยา.)
ถือเพศเป็นภิกษุ สามเณร หรือ นักพรตอื่นๆ.

(โบ; ปาก) (กริยา.)
หลอก, ล่อลวง, ทำอุบายให้หลงเชื่อ, เช่น ถูกเขาบวชเช้าบวชเย็นรํ่าไป.


ถูกเขาบวชเช้าบวชเย็นรํ่าไป.