(สำนวน) (กริยา.) บังคับ ขืนใจผู้อื่น ให้ทำตามที่ตนต้องการ.
จะจัดแจงแต่งตามอารมณ์เรา เหมือนข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า (สังข์ทอง).