นิยามที่ดีที่สุด
เพนียด

(๑) [พะเนียด] น. กรงต่อนกเขา (ข.).

(๒) น. วงล้อมทำเป็นคอกสำหรับคล้องช้าง. (ข.).


เพนียดคล้องช้าง.