นิยามที่ดีที่สุด
สมณะ

[สะ-มะ-นะ] น. ผู้"สงบ""กิเลส"แล้ว
โดยเฉพาะ หมายถึง "ภิกษุ"ใน"พระ""พุทธศาสนา". (ป.; ส. ศฺรมณ).


สมณะ ผู้สงบกิเลสแล้ว.
"ศรมณะ" ผู้ปฏิบัติบำเพ็ญ"พรต", "พระสงฆ์".