[พฺรด]

(๑) น. กิจวัตร, การปฏิบัติ (ส. วฺรต; ป. วตฺต).

(๒) น. มรรยาท, เขตแห่งความประพฤติ, ธรรมเนียม, ประเพณี, การสมาทานหรือประพฤติตามลัทธิศาสนา, การจำศีล (เช่น การเว้นบริโภค เว้นเมถุนธรรม) (ส. วฺรต; ป. วตฺต).

(๓) น. การสมาทานบริโภคอาหารอย่างเดียวเป็นนิตย์ (เช่น มธุพรต คือ การสมาทานกินแต่นํ้าผึ้ง) (ส. วฺรต; ป. วตฺต).

(๔) น. ข้อกำหนดการปฏิบัติทางศาสนาเพื่อข่มกายใจ มีศีลวินัยเป็นต้น เช่น บำเพ็ญพรต ทรงพรต ถือพรต, เรียกผู้บำเพ็ญพรต ว่า นักพรต. (ส. วฺรต; ป. วตฺต).