[สะหฺงบ]
ก. ระงับ เช่น สงบจิตสงบใจ สงบสติอารมณ์ สงบศึก,
หยุดนิ่ง เช่น คลื่นลมสงบ พายุสงบ,
กลับเป็นปรกติ เช่น เหตุการณ์สงบแล้ว,
ปราศจากสิ่งรบกวน เช่น จิตใจสงบ,
ไม่กำเริบ เช่น อาการไข้สงบลง ภูเขาไฟสงบ,
ไม่วุ่นวาย เช่น บ้านเมืองสงบปราศจากโจรผู้ร้าย.

เป็นพี่น้องกับเสงี่ยม เจอสงบที่ไหนต้องเจอเสงี่ยมที่นั่น
เวลามันมาด้วยกันมันจะเรียบร้อย มากเป็นพิเศษ