นิยามที่ดีที่สุด
พระมะเหล เถไถ

๏ เมื่อนั้น
พระมะเหล เถไถ มะไหลถา
สถิตย์ยัง แท่นทอง กะโปลา
ศุขา ปาลา กะเปเล
วันหนึ่ง พระจึง มะหลึกตึก
มะเหลไถ ไพรพรึก มะรึกเข
แล้วจะไป เที่ยวชม มะลมเต
มะโลโต โปเป มะลูตู
ตริแล้ว พระมะเหล จึงเป๋ปะ
มะเลไต ไคลคละ มะหรูจู๋
จรจรัล ตันตัด พลัดพลู
ไปสู่ ปราสาท ท้าวโปลา ฯ
๏ ครั้นถึง จึงเข้า ตะหลุดตุด
ก้มเกล้า เค้าคุด กะหลาต๋า
มะเหลไถ กราบไหว้ ทั้งสองรา
จึงแจ้ง กิจจา มะเลาเตา
ด้วยบัดนี้ ตัวข้า มะเหลเถ
ไม่สบาย ถ่ายเท กะเหงาเก๋า
จะขอลา สองรา หน้าเง้าเค้า
เที่ยวมะไล ไปเป่า พนาวัน ฯ
๏ เมื่อนั้น
ท่านท้าว โปลา กะปาหงัน
กับนาง ตาลา กะปาลัน
ได้สดุบ ตรุบหัน มะเลเท
มะลอกทอก บอกว่า จะลาไป
พนาปำ ทำไม จะไพล่เผล
มะเลอเตอ เป๋อเปื้อน เที่ยวเชือนแช
จึงตรัสห้าม มะเหลเถ มะเลทา
เจ้าอย่าไป ไชเช กะเปลู
จงเอ็นดู พ่อเถิด มะไหลถา
พระมะเหล ไถเฝ้า มะเลาชา
ก็จำให้ ลูกยา มะลาปอง ฯ


๏ เมื่อนั้น
มะเหลไถ ทูลลา มาหงองก๋อง
จึงตรัสสั่ง เสนา กะจารอง
ให้ผูกม้า ปาป๋อง กะงึงกึง ฯ
๏ บัดนั้น
เสนา รับสั่ง กะงังกึ่ง
ไม่นั่งนิ่ง วิ่งไป มะลึงตึง
มะลันตัน ครั้นถึง จึงบอกกัน
ว่าบัดนี้ มีรับสั่ง มะเหลเถ
ให้ผูกม้า ปาเป กะหงันกั๋น
จะเสด็จ เตร็จเตร่ มะเลตัน
ว่าแล้ว ชวนกัน มะแลงแตง ฯ
๏ ผูกเบาะอาน พานหน้า มะเหลาะเตาะ
เข็มสลัก ปักเปาะ กะแง๋งแก๋ง
เตรียมทั้ง พหล พลแปงแมง
แล้วไป ทูลแถลง มะแรงตา ฯ
๏ เมื่อนั้น
พระมะเหล เถไถ มะไหลถา
ได้ฟัง เสนา ทะเลาปา
เสด็จมา ที่สรง มะลงโช ฯ
๏ สระสรง ทรงสุคนธ์ ปนตลึก
ลูบไล้ ไป่ปีก กะโง๋โก๋
สนับเพลา เชิงไช กะไรโจ
ภูษา สีสะโร กะโปลัน
เจียรบาด ปักทอง กะลองเต็ด
ปั้นเหน่งเพชร สายสอด จรอดฉัน
ฉลององค์ อย่างน้อย กะปอยลัน
มะลวงชวง ปวงปัน คั่นทองกร
มงกุฎแก้ว แวววาบ มาราบรับ
กรรเจียกจัน ปันกับ มะหลอนฉอน
ธำมรงค์ จินดา กะราชอน
ตลุดฉุด อรชร มะลอนชัน
ดูเลือบเชือบ เหลือบแล กะโปงโลง
งามดัง ปังโปง กำงั๋นกั๋น
กะงวยกวย ฉวยพระแสง มะแรงตัน
มอระตอ ก็รัน ขึ้นอาชา ฯ