๏ เมื่อนั้น
พระมะเหล เถไถ มะไหลถา
สถิตย์ยัง แท่นทอง กะโปลา
ศุขา ปาลา กะเปเล
วันหนึ่ง พระจึง มะหลึกตึก
มะเหลไถ ไพรพรึก มะรึกเข
แล้วจะไป เที่ยวชม มะลมเต
มะโลโต โปเป มะลูตู
ตริแล้ว พระมะเหล จึงเป๋ปะ
มะเลไต ไคลคละ มะหรูจู๋
จรจรัล ตันตัด พลัดพลู
ไปสู่ ปราสาท ท้าวโปลา ฯ
๏ ครั้นถึง จึงเข้า ตะหลุดตุด
ก้มเกล้า เค้าคุด กะหลาต๋า
มะเหลไถ กราบไหว้ ทั้งสองรา
จึงแจ้ง กิจจา มะเลาเตา
ด้วยบัดนี้ ตัวข้า มะเหลเถ
ไม่สบาย ถ่ายเท กะเหงาเก๋า
จะขอลา สองรา หน้าเง้าเค้า
เที่ยวมะไล ไปเป่า พนาวัน ฯ
๏ เมื่อนั้น
ท่านท้าว โปลา กะปาหงัน
กับนาง ตาลา กะปาลัน
ได้สดุบ ตรุบหัน มะเลเท
มะลอกทอก บอกว่า จะลาไป
พนาปำ ทำไม จะไพล่เผล
มะเลอเตอ เป๋อเปื้อน เที่ยวเชือนแช
จึงตรัสห้าม มะเหลเถ มะเลทา
เจ้าอย่าไป ไชเช กะเปลู
จงเอ็นดู พ่อเถิด มะไหลถา
พระมะเหล ไถเฝ้า มะเลาชา
ก็จำให้ ลูกยา มะลาปอง ฯ