นิยามที่ดีที่สุด
รุ้ง

(นาม.) แสงที่ปรากฏบนท้องฟ้า เป็นแถบโค้งสีต่าง ๆ ๗ สี คือ ม่วง คราม นํ้าเงิน เขียว เหลือง ส้ม แดง.


๏ บัดเดี๋ยวดัง หงั่งเหง่ง วังเวงแว่ว สะดุ้งแล้ว เหลียวแล ชะแง้หา
เห็นโยคี ขี่รุ้ง พุ่งออกมา ประคองพา ขึ้นไปจน บนบรรพต
แล้วสอนว่า อย่าไว้ ใจมนุษย์ มันแสนสุด ลึกล้ำ เหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์ พันเกี่ยว ที่เลี้ยวลด ก็ไม่คด เหมือนหนึ่งใน น้ำใจคน
มนุษย์นี้ ที่รัก อยู่สองสถาน บิดามาร ดารัก มักเป็นผล
ที่พึ่งหนึ่ง พึ่งได้ แต่กายตน เกิดเป็นคน คิดเห็น จึงเจรจา
แม้นใครรัก รักมั่ง ชังชังตอบ ให้รอบคอบ คิดอ่าน นะหลานหนา
รู้สิ่งไร ไม่สู้ รู้วิชา รู้รักษา ตัวรอด เป็นยอดดีฯ

รุ้ง

กว้างโค้ง, โค้ง.


ขุดรุ้งรางเข้าไป.

รุ้ง

แสงที่ปรากฏบนท้องฟ้าเป็นแถบโค้งสีต่าง ๆ ๗ สี คือ ม่วง คราม นํ้าเงิน เขียว เหลือง ส้ม แดง.
สีเช่นนั้นที่ปรากฏในเพชร.


รุ้งกินน้ำ.

รุ้ง

ชื่อเหยี่ยวขนาดใหญ่ชนิด Spilornis cheela (Latham) ในวงศ์ Accipitridae มีลายจุดขาวที่หัว ปีก และท้อง มีหงอนขนบริเวณท้ายทอยซึ่งจะแผ่ออกเห็นได้ชัดเจนขณะโกรธ ตกใจ หรือต่อสู้กัน ตัวสีน้ำตาลเข้ม หางสีน้ำตาลพาดขาว ทำรังแบบง่าย ๆ ด้วยกิ่งไม้บนต้นไม้สูง กินสัตว์ขนาดเล็ก โดยเฉพาะงู, อีรุ้ง ก็เรียก.


อีรุ้ง.