[ทำมาทิดถาน, ทำมาทิดสะถาน]
ว. มีธรรมเป็นที่ตั้ง ที่ยกหลักธรรมหรือสิ่งที่เป็นนามธรรมล้วน ๆ ขึ้นมาอ้างหรืออธิบาย, คู่กับ "บุคลาธิษฐาน". (ส.; ป. ธมฺมาธิฏฺฐาน).