แอมเนสแตดหน้าหนังหี แบ่งออกเป็น 2 ประเภท

(1) พวกที่ชอบอ้างตัวเป็นนักสิทธิมนุษยชน อ้างประชาธิปไตย แต่ใช้สันดานศรีธนญชัยในการตีความบิดเบือนการกระทำควยๆของตนเองและพวกพ้อง ทำตัวเป็นนักสิทธิมนุสวะชน มีตรรกะความคิดเข้าข้างโจรเหมือนนักการเมืองพรรคแมงสาบกะลาธิปัตย์ สันดานหลักคือหิวแสง ชอบออกมาเห่าหอนออกสื่อเวลาสวะสังคมตัวจริงโดนกระทืบหรือโดนประหารชีวิต แต่คดีที่ประชาชนสงสัยกันทั้งประเทศว่าจับแพะ (เช่น คดีแพะม่าเกาะเต่า) เสือกเงียบเหมือนสลิ่มนกหวีดติดคอ

(2) พวกลูกแกะหน้าโง่ ซึ่งก็คือพวกแอมเนสแตดหน้าหนังหีรุ่นใหม่ มักมาจากครอบครัวที่เลี้ยงดูมาแบบลูกคุณหนูโดยพ่อแม่สลิ่มชนชั้นกลาง แกว่ง กลวง ส่งเรียนโรงเรียนเอกชนแพงๆ สภาพสังคมดี จนไม่เคยเจอชีวิตจริง อ่อนต่อโลก เลยมีความโลกสวยเหมือนสลิ่มแก่ๆรุ่น boomer แค่เจอข้อมูลจากสื่อคนละฝั่ง เลยมีความคิดทางการเมืองต่างกันแค่นั้นเอง แต่เคมีตรงกัน