(น) (สแลง) เป็นคำผรุสวาทในรูปพหูพจน์ของอีดอก อันหมายถึง หญิงร่าน ไร้ระเบียบกติกามีแต่กติกูที่จะซี้ดอ่าห์น้ำแตกฟินสำเร็จความใคร่-ด้ทุกที่ทุกเวลาทุกสถานที่กับทุกคนหรือทุกตัวตามใจตนเอง

มีที่มาจาก ช่อ (น.) ดอกที่จับรวบเป็นพุ่มหรือพวง อีช่อ คือ อีดอกหลายๆดอกรวบเข้ามาเป็น อีช่อ

คำเหมือน อีดอกส์ อีดวกส์ คำผกาส์ พรรณิการ์

เป็นคำศัพท์ที่มี สส.หญิงทั่นหนึ่งอ้างว่าเป็นศัพท์ท้องถิ่นแถวบ้านตัวเองซึ่งอยู่ราชบุรี แต่พอไปถามคนราชบุรีตัวจริงกลับไปมีใครเคยได้ยินศัพท์คำนี้มาก่อน

คำศัพท์คำนี้มีไว้ใช้เพื่อประจานตัวผู้พูดเอง คนที่พูดศัพท์คำนี้จะหมายถึงว่าตัวเขาเป็นคนประเภทชอบด่าว่าเสียดสีผู้อื่นทั้งที่ไม่เป็นความจริง แถมพอสังคมรู้ความจริงยังไม่กล้ายอมรับความผิด ต้องแถอย่างหน้าด้านๆว่าที่พูดไม่ได้หมายถึงใครแต่เป็นภาษาท้องถิ่น