[อันขะหฺยม] (สรรพนาม.) ข้า, ข้าพเจ้า.
มาจาก ภาษาเขมร ว่า อญขฺญุํ
แปลว่า ข้าพเจ้า.
[อันขะหฺยม] (สรรพนาม.) ข้า, ข้าพเจ้า.
มาจาก ภาษาเขมร ว่า อญขฺญุํ
แปลว่า ข้าพเจ้า.
๏ อัญขยมบรมนเรศเรื้อง รามวงศ์
พระผ่านแผ่นไผททรง สืบไท้
แสวงยิ่งสิ่งสดับองค์ โอวาท
หวังประชาชนให้ อ่านแจ้งคำโคลงฯ
๏ ครรโลงโลกนิตินี้ นมนาน
มีแต่โบราณกาล เก่าพร้อง
เป็นสุภสิตสาร สอนจิต
กลดั่งสร้อยสอดคล้อง เวี่ยไว้ในกรรณฯ