สวะ ก็คือ เป็นคำที่ใช้ด่าคนเกรียนๆ หรือ กาก

[สะหฺวะ] น. ต้นหญ้า ต้นผัก หรือสิ่งต่าง ๆ ที่ลอยเป็นแพอยู่ในนํ้า.
[สะหฺวะ] ว. เลว, ไร้ประโยชน์, เช่น คนสวะ เรื่องสวะ ๆ
[สะหฺวะ] ว. ดาษดื่น, มีมาก, เช่น ของสวะ ๆ.
[สะหฺวะ] ก. สละ เช่น สวะบาปแสวงบุญบท ที่แล้ว (ยวนพ่าย).

สวะ = สามกีบ