(๑) (กริยา.) ตรงเข้าไปถึงตัวอย่างรวดเร็ว
(๒) (กริยา.) เข้ากระทำการโดยไม่ให้รู้ตัว เช่น ตำรวจจู่โจมจับบ่อนพนัน, โจมจู่ ก็ว่า.
(๑) (กริยา.) ตรงเข้าไปถึงตัวอย่างรวดเร็ว
(๒) (กริยา.) เข้ากระทำการโดยไม่ให้รู้ตัว เช่น ตำรวจจู่โจมจับบ่อนพนัน, โจมจู่ ก็ว่า.
สกัดกั้น ทันนาง กลางโพยม
จู่โจม จับเป็น ไม่เข่นฆ่า
(รามเกียรติ์ ร. ๒ ตอนนางลอย)