เกิดมาจากตำนานพื้นบ้านของซัวเถา มีมังกรขาวตัวหนึ่งจะเดินไปไปสมบัติวิเศษที่ทำให้เป็นอมตะ แต่เดินทางไปนานเท่าไหร่ก็ไม่เจอทางไป จนเจอชายแก่คนหนึ่งบอกว่า ให้ไปตามทางทิศตะวันตกจนสุดแผ่นดินที่ตัดกับดวงอาทิตย์ตกดินพอดี มังกรขาวจึงเจอทางไปหาสมบัติ
ป้าย (สีขาว) เป่า (สมบัติ) หลง (มังกร) จึงเปรียบเหมือนป้ายบอกทาง