[คุย-หะ] (แบบ)

มาจาก ภาษาบาลี ภาษาที่ใช้เป็นหลักในพระพุทธศาสนานิกายเถรวาท ว่า
"คุยฺห"

เป็นวิเศษณ์. แปลว่า ลั บ , ซ่ อ น เ ร้ น.

(น.) ภาษาบาลี แปลว่า ควย